La Vie Jan Roos.

Hè lekker jongens, de maandag is alweer bijna voorbij. Ik noem het niet voor niets ‘langzaamaandag’; een dag om op te starten. Vast een advies dat Powned-journalist Jan Roos heeft opgevolgd vandaag.

Nederland werd vandaag namelijk wakker met een typisch gevalletje van TMI [too much information, red.]. Het internet stond vol met een filmpje waarin Jan Roos te zien is waarbij hij overduidelijk met zijn neus in de boter is gevallen. Of moet ik zeggen; met zijn neus in andermans billen?


Het eindejaarsfeestje van Powned was er namelijk weer een voor in de boeken; ingehuurde dames in evakostuum bereden Jan Roos alsof het een kwestie van leven of dood was. ‘Gelukkig’ waren er genoeg aanwezigen die dit wilden vastleggen op camera, zodat iederéén kon meegenieten.

We kunnen er tegenwoordig niet meer omheen; álles kan worden vastgelegd en gepubliceerd op het internet. Dat dit grote consequenties kan hebben, ervoeren we vorige week nog. Uitgerekend Powned deed het zogenaamde toyboy-verhaal van Onno Hoes uit de doeken met behulp van verborgen camera’s. Gevolg; Onno kan zijn ambt niet lang meer beoefenen.

Tja, de grenzen zijn tegenwoordig vervaagd; wanneer is er nog sprake van privacy-schending en wanneer is het jouw eigen dikke schuld? In dit geval vond ik het wel een mooi koekje van eigen deeg. Typisch voor La Vie Jan Roos dat hij onverschillig reageert op deze ‘seksrel’. De lieve schat kan natuurlijk ook niet anders; het zou erg hypocriet zijn om te gaan klagen over ‘privacy schending’.

Uiteindelijk is slechte publiciteit is óók publiciteit. Het leverde mij in ieder geval een mooie six word story op!